Hoe komt een Nederlander in Gent terecht? Hij volgt zijn hart… en dat hart is doorwrongen van muziek. Multi-instrumentalist Fulco Ottervanger werd geboren in Nederland maar verhuisde naar Gent om jazzpiano en compositie te studeren aan het conservatorium. Daar leerde hij drummer Simon Segers kennen. Het lijkt wel of Segers en Ottervanger een pact sloten om zo veel mogelijk muziek te maken want ze duiken op in allerhande groepen. Zo spelen ze samen in Marvelas Something, dat ondertussen omgedoopt werd tot Stadt. En er zijn nog heel wat andere projecten waar ze beide samen of apart actief in zijn. Er is bij wijze van spreken bijna geen band meer in het Gentse waar ze nog nooit bij speelden. Maya’s Moving Castle, SH.TG.N en Black Flower (zie HIHP 2013) zijn er maar enkele van.
In 2009 vormen de twee samen met contrabassist Lieven Van Pee het jazztrio De Beren Gieren. Het duurt nog tot 2012 voor hun debuutalbum "wirklich Welt so" het licht ziet. Een jaar later is cd nummer twee, a raveling er al. Op die plaat combineert de groep schijnbaar zonder enige moeite en nonchalant diverse muziekstijlen, zonder dat het geforceerd of nerveus aandoet. De Beren Gieren zijn namelijk niet vies van experiment en improvisatie. De uitdagende hersenspinsels van Ottervanger –ooit hoorden we hem in een parkje in Gent een vliegtuig imiteren op een aftandse buffetpiano- vormen de basis voor de muziek. Daarna vertrekt de groep op avontuur en gaan ze, met de kracht van improvisatie, op zoek naar iets nieuws.
En deze werkwijze loont, want de jazzwereld is enthousiast over dit jonge trio. Zo waren ze in 2012 Artist in Residence in Kunstencentrum Vooruit en speelden ze al op vele gerenommeerde internationale festivals. In 2012 ontvingen ze drie prijzen op Jazz Hoeilaart, waaronder de hoofdprijs. Wij vroegen hen om 2014 plechtig in te zetten. Het belooft een fijn begin van een nieuw jaar te worden.