Elk jaar passeert NYSJE wel een paar keer in België, dat is al een tijdje zo. Een primeur hebben we deze keer dus niet in huis, maar desalniettemin lukt het nu voor het eerst om hen (die al lang op onze verlanglijst staan) naar Eeklo te krijgen. En Eeklo zal het geweten hebben (althans zijn best geïnformeerde burgers/muziekliefhebbers). Nu staan er, in een lange reeks van Europese concerten, opnieuw drie Belgische shows gepland, mooi verdeeld over het land (ook nog in Luik en de Brusselse Botanique). Wat is het geheim van NYSJE, wat onderscheidt hen van de doorsnee ska- of jazzband? Ten eerste: dat er maar weinig groepen zijn  die beide genres zo vlot combineren en er bovenop ook nog wat reggae-, rocksteady- en dancehallelementen aan toevoegen. Ten tweede: hun lange staat van dienst. Toen het zestal in 1994 startte was er sprake van een 'supergroep'. De leden hadden hun sporen toen al verdiend bij andere topgroepen als The Toasters, The Scofflaws en The Skatalites. Ten derde: hun werklust. Als ze niet op tournee zijn (in de USA, Europa, maar ook Zuid-Amerika), zitten ze in de studio (er zijn ondertussen vijf cd's). Gevolg van dat veelvuldig touren en quasi dagelijks optreden is natuurlijk dat NYSJE een heel hechte en perfect op mekaar ingespeelde 'machine' is geworden. Ten vierde: hun goede smaak. Hun sound is authentiek, ze spelen geen huppeldepupfunpunkska (waar wij het schijt van krijgen), maar durven ook mellow gaan. Waarbij frontman Freddy 'Rocksteady' Reiter zijn sax wisselt voor een dwarsfluit, waarop hij dan gaat soleren van jewelste. Ten vijfde: hun spelplezier. De shows zijn energiek en er wordt vol overtuiging gemusiceerd. Is dit de beste Amerikaanse skaband? Domme vraag, want muziek is geen competitie en we zagen vorig jaar ook nog hun prima stadsgenoten The Slackers aan het werk in onze eigen club. Het woord 'ensemble' in hun naam klinkt 'serieus'. Dat klopt ook, ze nemen hun muziek ernstig. En waarom zou dat niet kunnen voor uitgesproken feestmuziek?