Met gepaste trots kondigen we u de komst aan van de Toscaanse grootmeester op de diatonische accordeon: Riccardo Tesi. De diatonische accordeon, bij ons ook trekzak of (trek)harmonica geheten (in het Engels melodeon, in het Italiaans organetto), was geen evident instrument toen Toscaan Tesi er eind van de jaren 70 verliefd op werd. In eigen regio waren er amper beoefenaars, vandaar dat hij zich ging bekwamen in het zuiden van Italië en vooral op Sardinië, waar er nog een traditie was. Tesi had talent zat en kreeg de drie rijer-trekzak snel onder de knie. Sindsdien zijn we 30 jaar later, zijn er 15 Tesi-albums op de markt en hij is als gastmuzikant ook nog eens te horen op 69 cd's. De man heeft dus duidelijk niet stilgezeten en werkte met tal van muzikanten uit tal van landen. Zeer onvolledig vermelden we Gianmaria Testa, Justin Vali en Beppe Gambetta. Begin jaren 90 vormde hij de  'trekzaksupergroep' Trans Europe Diatonique met de Engelse John Kirkpatrick en de Baskische Kepa Junkera. Daarnaast vond hij (in '92) het tijd om zijn eigen Banditaliana op te richten, enkel bestaande uit Toscaanse (super)muzikanten met een brede achtergrond. Maurizio Geri zingt meeslepend en is en subtiel gitarist (met een gipsy swing verleden). Percussionist Ettore Bonafè studeerde tabla in India en speelde jazz en (Noord-)Afrikaanse muziek. Saxofonist Claudio Carboni tenslotte komt uit de ballo liscio-scène, zeg maar de Italiaanse musette. Samen brouwen ze 'muziek van vandaag, met een geheugen'. De roots liggen in de Italiaanse volksmuziek, maar de benadering is hedendaags met invloeden uit het hele mediterrane gebied, inclusief toefjes Arabische en Zuidamerikaanse klanken en jazz. Zo kunnen ze zeer succesrijk overal terecht, op folk-, jazz- en worldfestivals in heel Europa. Tesi's grote verdienste is dat hij de 'vergeten' diatonische accordeon vanonder het stof haalde en het instrument opnieuw een prominente plaats gaf in de Italiaanse muziek. Geef die (bescheiden) man een standbeeld!