In 2006 nam Michael De Jong afscheid van zijn publiek. Een occasioneel concert zou af en toe nog wel volgen, maar echt op tournee gaan zag hij niet meer zitten. Maar zowel in 2009 als in het najaar van 2012 trok hij nogmaals uitgebreid langs de betere Nederlandse clubs en zalen. We hebben een sterk vermoeden dat de nu 67-jarige De Jong zich op tijd en stond wel moet uiten voor een levend publiek (al trekt hij zich ook regelmatig terug in een piepklein dorpje aan de Ierse kust). Zijn concerten staan bekend als energiek en emotioneel, pretentieloos en recht uit het hart. Veel van zijn songs hebben een autobiografische inslag. Maar soms toont hij zich ook een scherp observator en hij kan ook tekeer gaan tegen pollutie, hypocrisie, machtsmisbruik of onverschilligheid. De Jong heeft een op zijn minst bewogen leven achter de rug, waarover we verder niet op zijn Dag Allemaal’s gaan uitwijden (ons interesseert het muzikale, al lost hij op zijn eigen website wel één en ander). De man beschikt over 3 paspoorten: een Frans (waar hij op het einde van WO II werd geboren, als zoon van een Friese vader en een Frans-Baskische moeder), een Amerikaans (waar hij met zijn ouders als vierjarig jongetje naar toe trok) en een Nederlands (na vele omzwervingen woont hij sinds 1993 in zijn vaderland). In 1963 richtte hij The Nightwalkers op, die al gauw fungeerden als backing band van countryster Bobby Bare. Tussen 1970 en 1974 reisde hij door de States, waarbij hij uiteindelijk in New Orleans belandde, waar hij 13 maanden lang, 7 avonden/week optrad in striptenten op Bourbon Street. Hij speelde er vaak met Professor Longhair en The Neville Brothers. In ’74 trok hij naar San Francisco, waar hij 10 jaar woonde en optrad met Jerry Garcia, Albert Collins, John Lee Hooker, Paul Butterfield, Albert King enz. Uiteindelijk werd hij gitarist in Jimmy Reed’s band tot diens overlijden in 1976 (De Jong vond hem en regelde zijn begrafenis). Het was Reed die hem aanspoorde om zelf songs te gaan schrijven, wat uiteindelijk resulteerde in zijn eerste album All Night Long (1981). En er zou ook nog een 2e lp zijn uit deze periode, maar daarover vonden we geen informatie. Drie jaar later keerde hij terug naar Europa, waar hij achtereenvolgens in Duitsland, Frankrijk, Denemarken en Zweden woonde. Pas toen hij zich in Nederland huisvestte, kwam zijn indrukwekkende cd-productie echt op gang, met 16 albums sinds 1993. Een aantal van zijn teksten zijn in 2001 gebundeld in het boek Midnight Confessions, uitgegeven door de Belgische uitgeverij (en onze drukker) Sint-Joris, toen nog in Merendree. De Jong geldt als de ‘grand old man’ van de Nederlandse roots- en singersongwriterscene, niemand zingt er de blues zo doorleefd en intens als hij. Het is een tijd geleden dat hij nog in België te zien was (we vonden enkel een affiche van Den Tejo/Assenede, zonder jaartal, maar nog te betalen met franken en een concert uit 2002 in AB/Brussel), vandaar dat we durven spreken van een nogal unieke kans om Michael De Jong live in den lande mee te maken. Pas op, hij kan diep snijden.
SHORTCUT “I simply would LOVE to play in Belgium ... again. It has been a long time”. (Michael De Jong) (met dank aan Valentijn Mariman voor de tip)
