Een nieuw initiatief, dat eigenlijk niet nieuw is. Nadat we afgelopen zomer zowel trompettiste Marie-Anne Standaert als zanger Sander De Winne voluit hun ding lieten doen tijdens het Herbakkersfestival, plaatsen we opnieuw een professionele Meetjeslandse jazzcat in de spots. En er zullen er nog volgen vanuit de gedachte ‘wel sant in eigen (Meetjes-)land’. Saxofonist John Snauwaert kennen we al lang, hij was ooit (van ’85 tot ’89) zelfs lid van onze raad van bestuur. Hij zette zijn eerste muzikale stappen in de Eeklose muziekacademie, waarna hij naar de Antwerpse Jazz Studio trok, waar hij les kreeg van John Ruocco. Sindsdien is hij al meer dan 20 jaar beroepsmuzikant met een mooie internationale staat van dienst. We besparen u de namen waarmee hij zoal samenspeelde, maar het zijn er heel wat. In februari trekt hij naar Mexico en Ecuador, in mei ‘zit’ hij in New York en tussendoor toert hij in Vlaanderen met twee New Yorkse vrienden, nl. gitarist Roni Ben-Hur en bassist Nilson Matta. Ben-Hur is van Tunesisch-Israelische afkomst, maar woont sinds ’85 in New York. Als hij niet op reis is natuurlijk, want na zijn bezoek aan België verkast hij al gauw voor een weekje naar Puerto Rico. Ben-Hur’s discografie omvat ondertussen 9 cd’s. De voorlaatste, Mojave, nam hij op met Nilson Matta. Die is van Braziliaanse origine, maar woont ook al 27 jaar in NYC. Mijnheer Matta mag zeggen dat hij 3 Grammy’s won, één met de Joe Henderson Big Band (’98) en twee met de wereldberoemde cellist Yo Yo Ma, toen die (in 2004) op de Braziliaanse toer ging. Matta was als bassist de voor de hand liggende keuze van Ma, die hem nadien ook meenam op een 2 (!) jaar durende wereldtournee. Met Ma nam hij in 2008 trouwens ook Songs of Joy & Peace op, opnieuw goed voor een Grammy. Mogen we stellen dat Matta dé Braziliaanse jazzbassist is? Dit trio besloot voor deze tournee zijn tanden te zetten in het werk van Ben Webster, de tenorsaxofonist van o.a. Duke Ellington’s Big Band. Uiteraard spelen de heren geen covers, maar interpreteren ze diens werk. Een hele eer natuurlijk voor John, die zo zijn Amerikaanse confraters in een begeleidende rol duwt. Grapje!

SHORTCUT Toen de altijd minzame John Snauwaert voorstelde af te komen met 2 Amerikaanse jazzreuzen hadden we geen keuze, want zo’n aanbod is te mooi om waar te zijn. Jazzliefhebbers weten waarom.